ایمپلنت فوری چیست؟
با ایمپلنت دریچه انقلابی بزرگ برای سلامت دندان‌ها باز شده است. جدا از اینکه یک استاندارد درمانی واقعاً مهم است، راه را برای دندان‌های سالم هموار کرد. با این حال، هنوز پیشرفت‌هایی در مورد درمان ایمپلنت وجود دارد. به این دلیل، تکنیک‌هایی مانند کاشت فوری در حال ظهور هستند.
درمان برای افرادی که می‌خواهند دندان‌های خود را ایمپلنت کنند بسیار ساده است. با کمک یک پیچ، حفره‌ای از لثه تا استخوان داخلی ایجاد می‌شود. پس از اینکه این پیچ بر روی استخوان قرار گرفت، دندان به کمک پیچ دوم در قسمت بالایی قرار می‌گیرد. دندان‌ها را می‌توان از عناصر مختلف مانند سرامیکی یا زیرکونیا انتخاب کرد.
تفاوت بین درمان طبیعی ایمپلنت و درمان ایمپلنت فوری کاملاً کاربرد است. درمان ایمپلنت فوری را می‌توان به عنوان ایمپلنتی که فوراً ساخته می‌شود توضیح داد. در شرایط عادی فرد برای کاشت ایمپلنت ابتدا باید دندان موجود را کشیده، مدتی صبر کند و سپس درمان ایمپلنت را شروع کند.
درمان ایمپلنت فوری شامل نصب ایمپلنت در محل دندان بلافاصله پس از کشیدن دندان است. در نتیجه مدت زمانی که فرد پس از کشیدن دندان بدون دندان می‌گذراند به میزان قابل توجهی کاهش می‌یابد. با تجربه نکردن فرایند انتظار برای ایمپلنت، زمان زیادی صرفه جویی می‌شود. با یک عمل، هم کشیدن دندان و هم کاشت، می‌توان سطح رضایت بیماران را به حداکثر رساند.
دو نوع ایمپلنت فوری وجود دارد:
۱. ایمپلنت‌های فوری اولیه
ایمپلنت‌هایی هستند که در همان روز عمل جراحی قرار می‌گیرند و در آنها ثبات اولیه خوبی از ایمپلنت حاصل می‌شود، زیرا دیواره‌های استخوانی آلوئول دندان پس از کشیدن به خوبی حفظ می‌شوند.
۲. ایمپلنت فوری ثانویه
ایمپلنت‌هایی هستند که پس از ۴ تا ۶ هفته منتظر ماندن بعد از کشیدن دندان قرار می‌دهیم.
با ایمپلنت‌های فوری می‌توان به نتایج قابل پیش بینی و رضایت‌بخش‌تری دست یافت و باعث بهبود زیبایی لثه در درمان پروتز شد.
زمانی که ناحیه‌ای که در آن کشیدن دندان انجام داده‌ایم آسیب دیده باشد یا استخوان کافی برای قرار دادن ایمپلنت دندان وجود نداشته باشد، بازسازی با استفاده از غشا و پیوند استخوان انجام می‌شود. هدف از این بازسازی دستیابی به یک پایه استخوانی خوب برای قرار دادن ایمپلنت استخوانی اینتگر شده است. قرار دادن ایمپلنت جدید معمولاً بین ۳ تا ۶ ماه پس از کشیدن دندان است.
قرار دادن ایمپلنت فوری را می‌توان در موارد مختلفی انجام داد:
کشیدن دندان ناشی از ضربه.
کشیدن دندان شیری زمانی که دندان نهایی وجود ندارد (آژنزیس دندانی).
دندان‌هایی که باعث درد یا عدم امکان درمان مجدد آنها می‌شود.
تحلیل‌های ریشه.
حفره‌های گسترده که قابل درمان نیستند.
تحرک دندان‌ها به دلیل بیماری پریودنتال.
این روش جراحی در دندان‌های مبتلا به عفونت استخوان یا بیماری حاد پریودنتال منع مصرف دارد.
ایمپلنت فوری چگونه انجام می‌شود؟
مداخله از طریق ایمپلنت فوری یک جراحی بسیار ظریف با کشیدن دندان است. دیواره‌های استخوان آلوئولی که ایمپلنت دندان را دریافت می‌کنند باید تا حد امکان حفظ شوند.
به طور معمول طبق پروتکل دو روز قبل از مداخله یک رژیم آنتی‌بیوتیکی تجویز می‌شود که معمولاً پنی‌سیلین است، مگر در مورد بیماران آلرژیک که کلیندامایسین را برای آنها تجویز می‌کنیم.
مراحل جراحی مداخله به شرح زیر است:
۱. کشیدن دندان آسیب دیده:
کشیدن دندان شاید یکی از دقیق‌ترین و کم آسیب ترین مراحل ممکن باشد تا دیواره‌های استخوانی آلوئول از بین نرود. حذف دقیق شانس درمان موفقیت آمیز را افزایش می‌دهد.
۲. تمیز کردن بافت سخت و نرم:
منطقه باید کاملاً ضد عفونی شود. اگر به درستی انجام نشود، احتمال شکست ایمپلنت افزایش می‌یابد.
۳. بررسی بافت استخوان و لثه:
به منظور بررسی اینکه آیا انجام برخی از انواع پیوند استخوان ضروری است یا خیر.
۴. حکاکی بافت استخوان:
هدف از این مرحله، آماده نگه داشتن استخوان برای قرار دادن ایمپلنت استخوانی است. ایمپلنت باید حدود ۲ تا ۳ میلی متر از رأس ریشه دندان کشیده شده بیشتر باشد. ثبات اولیه کافی برای ادغام صحیح ایمپلنت در استخوان ضروری است.
۵. قرار دادن ایمپلنت:
پس از حک شدن بافت استخوانی در موقعیت صحیح، به محل قرار دادن ادامه می‌دهیم.
چه شرایطی برای اعمال ایمپلنت فوری لازم است؟
برای کاربرد درمان فوری ایمپلنت باید شرایط خاصی رعایت شود. اول از همه، انجام این کاربرد برای هر دندان غیرممکن است. زیرا بلافاصله پس از کشیدن دندان نباید التهاب ایجاد شود یا التهابی وجود نداشته باشد؛ بنابراین، در ایمپلنت‌هایی که به جای دندان‌های سالم ساخته می‌شوند، ترجیح داده می‌شود.
چنین کاربردی برای افرادی که استخوان لثه کافی ندارند مطرح نیست. در عوض، بافت استخوانی در قسمت داخلی لثه با مداخلات پزشکی خاصی تقویت می‌شود. در ابتدای فاکتورهایی که این امر را فراهم می‌کند، کاربرد پودر استخوان محبوب‌ترین است. شما می‌توانید پس از معاینه ایمپلنت در دندانپزشک خود متوجه شوید که آیا برای ایمپلنت فوری مناسب هستید یا خیر.
مزایا و معایب ایمپلنت فوری چیست؟
مزیت اصلی به دست آمده با روش ایمپلنت فوری این است که با آن به نتایج نهایی زیبایی شناختی و عملکردی قابل پیش بینی تری می‌رسیم. علاوه بر این، بازسازی استخوانی که هنگام کشیدن دندان رخ می‌دهد، اگر ایمپلنت را در همان عمل قرار دهیم، بسیار کمتر است. ایمپلنت فوری هم برای بیماران و هم برای پزشکان مفید است.
مزایای ایمپلنت فوری عبارت‌اند از:
- جدول زمانی کوتاه‌تر از پروسه ایمپلنت دندانی.
- روش جراحی ساده‌تر برای انجام ایمپلنت.
- جراحی‌هایی تهاجمی وزمان بهبودی کمتر برای بیمار.
- پایگاه مصرف کننده راضی که بیماران را به مطب شما می‌کشاند.
- تعداد مداخلات جراحی را کاهش دهید.
- می‌توان به موقعیت سه بعدی ایمپلنت ایده آل دست یافت.
- زیبایی شناسی بهتر بافت‌های نرم.
مانند هر روش دیگری، کاشت ایمپلنت فوری با برخی از خطرات و معایب همراه است، اگرچه مزایا معمولاً بیشتر از آنها است.
معایب ایمپلنت فوری عبارت‌اند از:
- نیاز به هماهنگی بین جراح و دندانپزشک ترمیمی دارد.
- ممکن است هنوز قبل از بارگیری به زمان بهبود نیاز داشته باشد.
- همه بیماران کاندیدای خوبی نیستند.
در مقایسه با سایر اشکال جایگزینی دندان، قرار دادن فوری این پتانسیل را دارد که گردش کار شما را ساده کند و به طور کلی به بیماران تجربه بهتری بدهد.
نتیجه گیری:
ایمپلنت فوری مزیت اصلی کاهش کل زمان درمان را دارد و در عین حال زیبایی لثه را بهتر از زمانی که ایمپلنت را ۳ ماه پس از کشیدن دندان انجام دهیم حفظ می‌کند.
تکنیک جراحی باید بسیار دقیق باشد تا دیواره‌های استخوان آلوئول دست نخورده بماند. بسیار مهم است که مواردی را که در آن ایمپلنت فوری انجام می‌شود، با دقت انتخاب کنید. نقش تیم نیز نقش مهمی در دستیابی به موفقیت درمان دارد.
ایمپلنت فوری تکنیکی است که باید با تیمی آموزش دیده و با مهارت کافی انجام شود، زیرا یک تکنیک جراحی است که پیچیدگی خاصی دارد.