تراش دندان برای روکش سرامیکی
تراش دندان برای روکش‌های دندانی یکی از مراحل کلیدی در دندانپزشکی مدرن است که با هدف ترمیم و بهبود استحکام و زیبایی دندان‌ها انجام می‌شود. روکش‌های دندانی به‌عنوان پوششی بر روی دندان‌ها قرار می‌گیرند تا مشکلاتی همچون تغییر شکل، ضعف ساختاری و نقص‌های ظاهری دندان‌ها را برطرف کنند. در این مقاله، به بررسی دلایل استفاده از روکش‌های دندانی، مراحل آماده‌سازی دندان و انواع مختلف روکش‌ها خواهیم پرداخت.
بررسی اجمالی روکش دندان
از بین تمام روش های دندانپزشکی که در حال حاضر مورد استفاده قرار می گیرند، روکش دندان یکی از ایمن ترین و موثرترین روش های درمانی برای اهداف زیبایی است. وقتی صحبت از هزینه روکش سرامیکی می شود، همه چیز به مواد مورد استفاده در ساخت روکش بستگی دارد. آماده سازی دندان برای روکش به این معنی است که مقداری از سطح دندان شما باید برداشته شود و با روکش های سرامیکی یا کامپوزیتی جایگزین شود.
در اینجا خلاصه ای از روش روکش سرامیکی بررسی شده است:
- در اولین معاینه دندانپزشکی، دندانپزشک تشخیص می دهد که آیا شما برای عمل روکش مناسب هستید یا خیر. با گرفتن عکس های داخل دهانی و اشعه ایکس دندان می توانید نتایج قبل و بعد را ببینید.
- آماده سازی دندان شامل برداشتن مقداری از مینای دندان برای ایجاد فضایی برای روکش است. داروی بی حسی برای بی‌حس کردن شما و ایجاد آرامش در طول روند درمان ضروری است.
- انتخاب رنگ روکش: انتخاب رنگ روکش به دندان های مجاور شما بستگی دارد و به راحتی و به کمک راهنمای سایه رنگ دندانپزشکی انتخاب می شود.
- سفارشی سازی روکش سرامیکی: اندازه و رنگی که انتخاب می کنید به آزمایشگاه ارسال می شود تا یک روکش سرامیکی سفارشی که کاملاً متناسب با دندان های شما باشد ساخته شود.
- دندانپزشک شما یک روکش موقت را تا زمانی که روکش های دائمی شما آماده شود روی دندان شما اعمال می کند. به طور معمول، آماده سازی روکش های موقت ۷-۱۰ روز طول می کشد.
- دندانپزشک شما ترتیب قرار دادن روکش های شما را به درستی در نوبت بعدی شما برنامه ریزی خواهد کرد. دندانپزشک همچنین بایت شما را معاینه خواهد کرد.
- بعد از گیرش روکش با دندان ، روکش سرامیکی به طور دائم به سطح جلویی دندان می چسبد.
آماده سازی دندان برای روکش
بسته به نیازها و خواسته های شما، مواد روکش دندان می تواند از سرامیک یا کامپوزیت ساخته شود. روکش زیرکونیا در میان افرادی که می‌خواهند دندان‌های صاف و مرتب‌تری داشته باشند، گزینه درمانی محبوب تری است.
توجه به این نکته ضروری است که میزان فضایی که هر فرد برای جابجایی دندان های خود دارد متفاوت است. به عنوان مثال، اگر مشکل شلوغی یا شکاف زیادی دارید، ممکن است لازم باشد قبل از روکش دندان، دندان طبیعی نیاز به تراشیدن داشته باشد.
اگر روکش دندان، روش درمانی است که می خواهید بیشتر بررسی کنید، با دندانپزشک خود در مورد اینکه چگونه می توانید این روند را شروع کنید صحبت کنید. انواع مختلفی از روکش ها وجود دارد که می توانید بسته به خواسته های خود یکی از آنها را انتخاب کنید.
پزشکان سطح دندان را به ضخامت روکشی که می چسبانند، تغییر شکل می دهند. شما می توانید با دندانپزشک خود تصمیم بگیرید که آیا این ناحیه باید قبل از اصلاح مینای دندان بی حس شود یا خیر. در این مرحله دندانپزشک شما تصویری از دندان شما ایجاد می کند.
مدل دندان برای ساخت به آزمایشگاه دندانپزشکی فرستاده می شود. ونیرها در عرض ۴-۲ هفته پس از سفارش آزمایشگاهی به بیمار بازگردانده می شوند. بیمار تا رسیدن ونیرهای دائمی از ونیرهای سرامیکی موقت استفاده می کند.
آیا دندان ها برای روکش تراشیده می شوند؟
تراشیدن دندان یک روش استاندارد است که توسط دندانپزشکان و متخصصان ارتودنسی برای ایجاد فضا برای کارهای جدید دندانپزشکی استفاده می شود. اجباری نیست، اما دندانپزشک شما ممکن است بسته به شدت نیاز شما، تراشیدن دندان را برای روکش دندان توصیه کند.
تراش دادن دندان قبل از روکش سرامیکی در موارد زیر ضروری است:
بیمار دارای ساختار دندانی است که باید برداشته شوند، مانند دندان شکسته.
بیمار اوربایت مشخصی دارد و می‌خواهد با روکش جدید خود لبخندی یکنواخت داشته باشد. در این حالت دندانپزشک تعدادی از دندان های عقب و همچنین دندان های جلویی را می تراشد تا فضا برای قرار گیری روکش ها باز شود.
اگر نمی‌خواهید دندان‌های خود را برای روکش سرامیکی بتراشید، می‌توانید گزینه‌های دیگر دندانپزشکی زیبایی در کلینیک دندانپزشکی محسن بیاتی را بررسی کنید.
دلایل نیاز به تراش دندان قبل از روکش
تراش دندان قبل از قرار دادن روکش یک مرحله اساسی در درمان‌های دندانپزشکی است. این فرآیند به دلایل زیر انجام می‌شود:
استحکام ساختاری: هدف اصلی تراش دندان، ایجاد یک پایه محکم و پایدار برای نگه داشتن روکش است. این مرحله شامل تغییر شکل دندان می‌شود تا روکش به‌خوبی بر روی آن قرار گیرد و عملکردی شبیه به یک دندان طبیعی داشته باشد. عدم آماده‌سازی صحیح می‌تواند باعث مشکلاتی مانند ناهماهنگی بایت و یا شکست روکش شود.
تناسب زیبایی: برای دندان‌هایی که هنگام لبخند زدن یا صحبت کردن قابل مشاهده هستند، آماده‌سازی دقیق دندان اهمیت زیادی دارد تا روکش ظاهری طبیعی داشته و با دندان‌های اطراف هماهنگ باشد. این نکته برای رضایت بیمار و اعتماد به نفس او بسیار مهم است.
ترمیم آسیب: دندان‌هایی که به شدت پوسیده شده اند یا ترک خورده‌اند و یا دارای پرکردگی‌های بزرگ هستند، بدون تراش مناسب نمی‌توانند به درستی از روکش پشتیبانی کنند. تغییر شکل دندان کمک می‌کند تا بخش‌های آسیب‌دیده یا پوسیده برداشته شده و ساختاری سالم برای قرار دادن روکش فراهم شود.
افزایش دوام و محافظت: آماده‌سازی صحیح دندان، عمر روکش را به حداکثر می‌رساند. با این فرآیند، دندانپزشک می‌تواند هرگونه پوسیدگی را از بین برده و دندان را به‌گونه‌ای شکل دهد که از آسیب‌های بیشتر محافظت شود.
در چه مواردی به روکش دندان نیاز است:
روکش‌های دندانی در چندین موقعیت توصیه می‌شوند:
ترمیم دندان آسیب‌دیده: دندان‌هایی که به دلیل پوسیدگی، شکستگی یا درمان ریشه ضعیف شده‌اند، معمولاً به روکش نیاز دارند تا استحکام و عملکرد خود را بازیابند.
بهبود ظاهر: روکش‌ها برای بهبود شکل، رنگ و ظاهر کلی دندان‌ها استفاده می‌شوند، به‌ویژه زمانی که دندان‌ها تغییر رنگ داده یا بدشکل هستند.
جایگزینی پرکردگی‌های بزرگ: در مواردی که بخش بزرگی از دندان پر شده و دندان باقی‌مانده ضعیف است، روکش‌ها می‌توانند محافظت و پایداری بیشتری نسبت به پرکردگی‌های معمولی ارائه دهند.
پوشاندن ایمپلنت‌ها: ایمپلنت‌های دندانی اغلب با روکش‌ها پوشانده می‌شوند تا فرآیند جایگزینی دندان کامل شود و ظاهری طبیعی و کارآمد ایجاد گردد.
لنگر برای پل دندانی: روکش‌ها به‌عنوان نگهدارنده‌های پل‌های دندانی عمل می‌کنند تا پل‌ها را در جای خود محکم کرده و جایگزین دندان‌های از دست رفته شوند.
انواع روکش دندان و تأثیر آنها بر تراش دندان
روکش‌های دندانی با مواد مختلف، نیازمند درجات متفاوتی از آماده‌سازی دندان هستند:
روکش‌های فلزی: شامل روکش‌های طلا، پالادیوم، نیکل و کروم. این روکش‌ها به حذف کمتری از ساختار دندان نیاز دارند زیرا استحکام بالای فلز اجازه می‌دهد که روکش نازک‌تر باشد.
روکش‌های پرسلن ترکیب‌شده با فلز (PFM): این روکش‌ها ترکیبی از استحکام و زیبایی را ارائه می‌دهند. برای جاگذاری این نوع روکش‌ها نیاز به آماده‌سازی بیشتری است تا فضای مناسب برای لایه فلزی و پوشش چینی فراهم شود.
روکش‌های تمام‌سرامیک یا تمام‌چینی: این روکش‌ها به دلیل ظاهر طبیعی خود برای دندان‌های جلویی ایده‌آل هستند. آنها به آماده‌سازی بیشتری نسبت به روکش‌های فلزی نیاز دارند تا ضخامت کافی برای مواد سرامیکی فراهم شود و هم ظاهر زیبا و هم عملکرد مناسب را به همراه داشته باشند.
روکش‌های تمام‌سرامیک یا تمام‌چینی: این روکش‌ها به دلیل ظاهر طبیعی خود برای دندان‌های جلویی ایده‌آل هستند. آنها به آماده‌سازی بیشتری نسبت به روکش‌های فلزی نیاز دارند تا ضخامت کافی برای مواد سرامیکی فراهم شود و هم ظاهر زیبا و هم عملکرد مناسب را به همراه داشته باشند.
روکش‌های رزینی: این روکش‌ها ارزان‌تر هستند و نیاز به آماده‌سازی مشابه با روکش‌های چینی دارند، اما دوام کمتری دارند و در طول زمان ممکن است زودتر دچار فرسایش شوند.
هر نوع روکش دندان به آماده‌سازی خاصی نیاز دارد تا از نظر زیبایی و عملکرد، بهترین نتیجه حاصل شود.
مراحل تراش دندان برای روکش
آماده‌سازی دندان برای گذاشتن روکش شامل چندین مرحله دقیق است که به اطمینان از جای‌گیری مناسب و عملکرد درست روکش کمک می‌کند. در ادامه، مراحل این فرآیند تشریح می‌شود:
ارزیابی اولیه: دندانپزشک ابتدا سلامت دهان و دندان مورد نظر را بررسی می‌کند تا مطمئن شود که دندان مناسب برای روکش است. این ارزیابی شامل بررسی پوسیدگی، بیماری‌های لثه و یکپارچگی ساختاری دندان می‌شود.
تغییر شکل دندان: در این مرحله، دندان با ابزارهای دندانپزشکی کوتاه و تغییر شکل داده می‌شود. میزان تغییر بسته به نوع روکش متفاوت است، اما هدف از آن ایجاد یک سطح یکنواخت و محکم برای نگه داشتن روکش است.
قالب‌گیری: پس از تغییر شکل، از دندان قالب‌گیری می‌شود یا با دستگاه‌های دیجیتال قالب دقیق آن ثبت می‌گردد. این قالب به آزمایشگاه ارسال می‌شود تا روکش متناسب با ابعاد دندان و رنگ دندان‌های مجاور ساخته شود.
روکش موقت: در زمانی که روکش دائمی در حال ساخت است، دندان با یک روکش موقت پوشانده می‌شود تا از دندان محافظت کرده و ظاهر و عملکرد آن حفظ شود.
نصب روکش دائمی: پس از آماده شدن روکش، دندانپزشک روکش موقت را برداشته و روکش دائمی را جای‌گذاری می‌کند. سپس تنظیمات لازم برای تناسب بهتر و راحتی بیشتر انجام می‌شود.
تنظیمات نهایی و چسباندن: در این مرحله، روکش با سیمان مخصوص در جای خود ثابت می‌شود و دندانپزشک تنظیمات نهایی برای اطمینان از لقمه مناسب و راحتی انجام می‌دهد.
ویژگی‌های تراش روکش دندان ایده‌آل
آماده‌سازی دندان باید شامل ویژگی‌های زیر باشد:
کاهش مناسب: به میزان کافی از ساختار دندان برداشته می‌شود تا فضایی برای روکش فراهم شود بدون اینکه به ساختار دندان آسیب برسد.
سطح صاف: دندان آماده‌شده باید سطحی صاف و یکنواخت داشته باشد تا از ایجاد نقاط استرس و ترک‌خوردگی جلوگیری کند.
شکل یکنواخت: دندان باید به شکلی تغییر داده شود که روکش به راحتی روی آن قرار گیرد و تناسب دقیق داشته باشد.
حفظ ساختار سالم: باید تا حد امکان ساختار سالم دندان حفظ شود و همزمان فضایی برای قرارگیری یک روکش بادوام فراهم گردد.
تأثیر وضعیت دهان و دندان بر میزان تراش
وضعیت دهان و دندان می‌تواند بر میزان آماده‌سازی مورد نیاز تأثیر بگذارد:
۱- پوسیدگی یا آسیب: دندان‌هایی که دچار پوسیدگی یا آسیب هستند ممکن است نیاز به آماده‌سازی بیشتری داشته باشند تا قسمت‌های ناسالم حذف و دندان برای روکش آماده شود.
۲- ترمیم‌های قبلی: دندان‌هایی که قبلاً ترمیم شده‌اند یا پرکردگی‌های بزرگی دارند ممکن است نیاز به تغییر شکل اضافی داشته باشند تا روکش به درستی جای‌گیری کند.
۳- تراز و بایت: تراز دندان‌ها و نحوه‌ی بسته شدن بایت می‌تواند بر میزان آماده‌سازی تأثیر بگذارد. لازم است که بایت مناسب حفظ شود، و این موضوع ممکن است نیاز به تنظیمات اضافی در حین آماده‌سازی داشته باشد.
عوارض جانبی تراش دندان
در حالی که آماده‌سازی دندان برای روکش‌گذاری ضروری است، می‌تواند عوارض جانبی نیز به دنبال داشته باشد:
حساسیت دندان: یکی از رایج‌ترین عوارض جانبی افزایش حساسیت دندان به دماهای گرم و سرد است که معمولاً پس از قرارگیری روکش دائمی فروکش می‌کند.
آسیب به بافت لثه: فرآیند آماده‌سازی ممکن است به بافت لثه اطراف آسیب برساند و منجر به التهاب و درد موقت شود.
خطر ساختاری: در برخی موارد نادر، آماده‌سازی بیش از حد دندان می‌تواند ساختار باقی‌مانده را ضعیف کرده و خطر شکستگی دندان را افزایش دهد.
درک این مراحل و ملاحظات کمک می‌کند تا آماده‌سازی دندان برای روکش به بهترین نحو انجام شده و خطرات و عوارض به حداقل برسد.
تفاوت تراش دندان در روکش‌های سرامیکی و فلزی
آماده‌سازی دندان برای روکش‌های مختلف به دلیل تفاوت در خواص مواد مورد استفاده، متفاوت است:
روکش‌های فلزی: این نوع روکش‌ها نیاز به کمترین میزان برداشتن ساختار دندان دارند. دلیل این موضوع این است که فلز می‌تواند به صورت لایه‌ای نازک ساخته شود و در عین حال استحکام و حمایت کافی را ارائه دهد. فلز بسیار بادوام است و در برابر فشارهای ناشی از جویدن مقاومت بالایی دارد، بنابراین نیازی به برداشتن بخش زیادی از دندان برای قرار دادن روکش نیست.
روکش‌های سرامیکی: در مقابل، روکش‌های سرامیکی یا چینی نیاز به آماده‌سازی گسترده‌تری دارند. به دلیل ضخامت مورد نیاز مواد سرامیکی برای جلوگیری از شکستگی، مقدار بیشتری از ساختار دندان باید برداشته شود تا روکش به درستی و بدون تغییر اندازه بایت یا ظاهر طبیعی دندان قرار گیرد.
این روکش‌ها بیشتر برای زیبایی‌شناسی استفاده می‌شوند و ظاهر مینای طبیعی دندان را تقلید می‌کنند، بنابراین تطابق دقیق رنگ و شکل‌دهی به دندان‌ها اهمیت بیشتری دارد.
مقایسه تراش دندان برای روکش و لمینت
آماده‌سازی دندان برای روکش و لمینت نیز متفاوت است، زیرا هر کدام کاربردهای متفاوتی دارند:
روکش: آماده‌سازی دندان برای روکش شامل تغییر شکل کامل دندان است، زیرا روکش تمام دندان را می‌پوشاند. این فرایند شامل برداشتن مقدار زیادی از ساختار دندان در اطراف و روی سطح جویدن برای قرارگیری مناسب روکش است.
لمینت: لمینت‌ها به آماده‌سازی کمتری نیاز دارند. این پوسته‌های نازک تنها روی سطح جلویی دندان قرار می‌گیرند و عمدتاً برای بهبود ظاهر زیبایی‌شناختی استفاده می‌شوند. آماده‌سازی برای لمینت معمولاً به برداشتن یک لایه کوچک از مینای دندان محدود می‌شود تا لمینت به درستی روی سطح دندان قرار گیرد و ظاهر یکپارچه‌ای داشته باشد.
مقایسه تراش دندان برای روکش‌های موقت و دائمی
آماده‌سازی دندان برای روکش‌های موقت و دائمی نیز با هم تفاوت دارند:
روکش‌های موقت: این روکش‌ها به عنوان یک راه‌حل کوتاه‌مدت تا زمان آماده شدن روکش دائمی استفاده می‌شوند. آماده‌سازی برای روکش‌های موقت کمتر تهاجمی است و نیازی به دقت و سفارشی‌سازی بالای روکش‌های دائمی ندارد. این روکش‌ها بیشتر برای محافظت از دندان تغییر شکل یافته و حفظ سلامت لثه و فاصله دندان‌ها طراحی شده‌اند.
روکش‌های دائمی: آماده‌سازی برای روکش‌های دائمی بسیار دقیق‌تر و دقیق‌تر است. این شامل تغییرات دائمی در ساختار دندان برای اطمینان از جای‌گیری کامل روکش و عملکرد صحیح آن مانند یک دندان طبیعی است. در این مرحله، دندان به دقت شکل داده شده و صاف می‌شود تا روکش کاملاً متناسب و بادوام باشد.
تکنیک‌های پیشرفته در تراش دندان
با پیشرفت فناوری‌های دندانپزشکی، تکنیک‌های آماده‌سازی دندان برای ترمیم‌هایی مانند روکش‌ها، لمینت‌ها و بریج‌ها نیز بهبود یافته‌اند. این تکنیک‌های پیشرفته دقت و کارایی را افزایش داده و نتایج بهتری برای بیماران به ارمغان می‌آورند. در ادامه به برخی از این تکنیک‌های کلیدی اشاره شده است:
هندپیس‌های الکتریکی: هندپیس‌های الکتریکی مدرن در مقایسه با هندپیس‌های بادی سنتی، دقت و کنترل بیشتری در اختیار دندانپزشک قرار می‌دهند. این دستگاه‌ها با سرعت کمتر اما گشتاور بالاتر عمل می‌کنند، که باعث می‌شود دندان با ظرافت بیشتری تراشیده شده و ساختار دندان با دقت بالاتری برداشته شود.
دندانپزشکی لیزری: استفاده از لیزرها برای تراشیدن و آماده‌سازی دندان باعث افزایش دقت و کاهش آسیب به بافت‌های اطراف می‌شود. این فناوری به ویژه برای ترمیم‌های زیبایی مفید است و باعث کاهش ناراحتی و زمان بهبودی بیمار می‌شود.
جرم‌گیرهای اولتراسونیک: این ابزارها که بیشتر برای تمیز کردن استفاده می‌شوند، می‌توانند در آماده‌سازی دقیق دندان نیز نقش داشته باشند. آنها با استفاده از ارتعاشات فرکانس بالا مقادیر کمی از ساختار دندان را بدون تولید گرمای زیاد حذف می‌کنند.
تصویربرداری و تکنولوژی دیجیتال در تراش دقیق دندان
ادغام فناوری دیجیتال و تصویربرداری در آماده‌سازی دندان انقلابی در این حوزه ایجاد کرده و دقت و تجربه بیمار را بهبود بخشیده است:
۱- قالب‌های دیجیتالی: قالب‌گیری سنتی ممکن است برای بیماران ناخوشایند باشد و همیشه دقت لازم را نداشته باشد. فناوری قالب دیجیتال با استفاده از اسکن نوری، مدل‌های سه‌بعدی دقیقی از دندان‌ها ایجاد می‌کند که می‌توانند برای ساخت ترمیم‌های دقیق مورد استفاده قرار گیرند.
۲- CBCT (توموگرافی کامپیوتری با پرتو مخروطی): این فناوری، تصاویر سه‌بعدی از دندان‌ها، فک، مسیرهای عصبی و استخوان ارائه می‌دهد و در برنامه‌ریزی روش‌های پیچیده مانند کاشت ایمپلنت و بازسازی‌های گسترده کاربرد فراوانی دارد.
۳- CAD/CAM (طراحی به کمک کامپیوتر و ساخت به کمک کامپیوتر): این فناوری به دندانپزشکان و تکنسین‌ها اجازه می‌دهد تا ترمیم‌های دندانی را با استفاده از اسکن دیجیتال طراحی و ساخته کنند. این ترمیم‌ها می‌توانند در یک جلسه انجام شوند، که نیاز به مراجعات متعدد را کاهش می‌دهد.
۴- چاپ سه‌بعدی: چاپ سه‌بعدی به طور فزاینده‌ای در دندانپزشکی برای ساخت ابزارهای جراحی، وسایل ارتودنسی و حتی برخی ترمیم‌های دندانی استفاده می‌شود. این فناوری امکان نمونه‌سازی و تولید سریع بر اساس طرح‌های دیجیتال را فراهم می‌کند.
مراقبت‌های پس از تراش دندان تا زمان نصب روکش
پس از آماده شدن دندان برای روکش، مراقبت صحیح از دندان و لثه تا زمان نصب روکش دائمی ضروری است. در اینجا نحوه مدیریت موثر این دوره آمده است:
۱. مراقبت از روکش موقت: یک روکش موقت معمولاً برای محافظت از دندان آماده شده قرار می‌گیرد. مهم است که از جویدن غذاهای سفت یا چسبنده روی روکش موقت خودداری کنید تا از شکستن یا جابجایی آن جلوگیری کنید.
۲. بهداشت دهان: مسواک زدن را به آرامی در اطراف روکش موقت ادامه دهید تا ناحیه تمیز بماند. برای جلوگیری از خراشیدن روکش موقت از یک مسواک نرم و خمیر دندان غیر ساینده استفاده کنید. نخ دندان را با دقت بکشید تا از جابجایی آن جلوگیری شود.
۳. مدیریت حساسیت: دندان آماده شده ممکن است به دما و فشار حساس باشد. در صورت لزوم از خمیر دندان برای دندان‌های حساس استفاده کنید و از خوردن غذاها و نوشیدنی‌های خیلی گرم یا سرد خودداری کنید.
۴. معاینات منظم: اگر روکش موقت شل شد یا افتاد، مهم است که فوراً با دندانپزشک خود تماس بگیرید. اگر دندان آماده شده به درستی محافظت نشود، می‌تواند در برابر آسیب و پوسیدگی آسیب پذیر باشد.
مدت زمان بهبودی پس از تراش دندان
مدت زمان بهبودی پس از تراش دندان به میزان تراش و سلامت عمومی و بهداشت دهان و دندان فرد بستگی دارد. به طور معمول، هر گونه درد یا حساسیت باید ظرف چند روز پس از عمل فروکش کند. با این حال، اگر علائم ادامه یافت یا بدتر شد، مهم است که با دندانپزشک خود مشورت کنید. مراقبت مناسب و پیروی از دستورالعمل‌های دندانپزشک برای بهبودی روان بسیار مهم است.
تأثیر تراش دندان بر عمر روکش
نحوه تراش دندان می‌تواند به طور قابل توجهی بر طول عمر روکشی که روی آن قرار می‌گیرد تأثیر بگذارد:
تناسب و تراز مناسب: تراش کافی و دقیق دندان تضمین می کند که روکش می‌تواند به درستی با دندان‌های اطراف و دندان مقابل هماهنگ شود. روکش مناسب، نیروهای گاز گرفتن را به طور یکنواخت توزیع می کند، که سایش و پارگی را به حداقل می‌رساند.
اجتناب از کاهش بیش از حد: کاهش بیش از حد ساختار دندان می‌تواند منجر به ایجاد دیواره‌های نازک شود که ممکن است به اندازه کافی از روکش حمایت نکند و منجر به شکستگی‌های احتمالی در دندان یا روکش شود.
کاهش کم: تراش ناکافی دندان ممکن است منجر به روکش بیش از حد بلند یا ضخیم شود که بر نحوه به هم خوردن دندان‌ها تأثیر می‌گذارد. این می‌تواند باعث ناراحتی و استرس ناهموار روی روکش و دندان‌های اطراف شود و به طور بالقوه منجر به ترک‌خوردگی یا جابجایی روکش شود.
ساختار دندان سالم: حفظ هر چه بیشتر ساختار دندان سالم در طول تراش ، استحکام و طول عمر روکش را افزایش می‌دهد. همچنین خطر نیاز به کار دندانپزشکی آینده روی دندان آماده شده را کاهش می‌دهد.
سوالات متداول در مورد تراش دندان برای روکش سرامیکی
تراش دندان برای قرار دادن روکش با دقت انجام می‌شود تا آسیب به ساختار طبیعی دندان به حداقل برسد. با این حال، بخشی از مینای دندان برای ایجاد فضایی برای روکش برداشته می‌شود که برای اطمینان از تناسب و عملکرد مناسب ضروری است.
میزان تراش دندان به عوامل مختلفی از جمله نوع روکش انتخابی، وضعیت دندان و موقعیت آن در دهان بستگی دارد. دندان‌هایی که به شدت پوسیده یا آسیب دیده‌اند ممکن است نیاز به تراش گسترده‌تری داشته باشند تا تمام مواد آسیب دیده از بین بروند و اطمینان حاصل شود که روکش می‌تواند ایمن قرار گیرد.
دندان‌ها باید آماده شوند تا فضای کافی برای مواد روکش ایجاد شود که آنها را بپوشاند. این اطمینان می‌دهد که روکش می‌تواند بدون تغییر بایت یا نامنظم کردن دندان‌های مجاور نصب شود، که به حفظ عملکرد مناسب دهان و زیبایی کمک می کند.
تراش دندان معمولاً با بی حسی موضعی انجام می‌شود که باعث بی حس شدن ناحیه می‌شود، بنابراین در طول عمل نباید دردی وجود داشته باشد. ممکن است پس از از بین رفتن بیهوشی مقداری حساسیت یا ناراحتی ایجاد شود، اما این معمولاً موقتی است.
مقدار دندان برداشته شده متفاوت است، اما به طور کلی حدود ۱ تا ۲ میلی متر از سطح دندان برای ضخامت روکش کوتاه می‌شود.
تراش دندان شامل برداشتن مقداری مینای دندان است که برای قرار گرفتن مناسب روکش لازم است. اگرچه این کار سطح مینای اصلی را تغییر می‌دهد، اما برای محافظت و حفظ سلامت کلی دندان با قرار دادن یک روکش بادوام انجام می‌شود.
پس از تراش دندان و قبل از قرار دادن روکش دائمی، مهم است که از روکش موقت مراقبت کنید و از خوردن غذاهای سفت یا چسبنده که می‌توانند آن را از جای خود خارج کنند، اجتناب کنید. بهداشت دهان و دندان باید رعایت شود و هر دستورالعمل خاصی که توسط دندانپزشک شما داده می‌شود باید برای اطمینان از سلامت دندان آماده شده رعایت شود.
تراش دندان معمولاً با قرار دادن روکش همراه است، اما ممکن است بسته به نیازها و اهداف خاص درمان، برای انواع دیگر ترمیم‌های دندان مانند روکش، بریج، یا اینله و آنله نیز مورد نیاز باشد.
برخی از بیماران ممکن است پس از تراش دندان، حساسیت بیشتری را تجربه کنند، به خصوص اگر تراش نزدیک به عصب باشد. این حساسیت عموماً موقتی است و می‌توان آن را با مراقبت‌های دندانی مناسب و محصولات توصیه شده برای دندان‌های حساس مدیریت کرد.
